Naczelna Rada Adwokacka
Budynek przy ul.Świętojerskiej, w którym mieści się siedziba NRA | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Prezes | |
Strona internetowa |
Naczelna Rada Adwokacka (NRA) – organ samorządu zawodowego adwokatury w Polsce[1], posiadający osobowość prawną[2]. Siedziba NRA znajduje się w Warszawie[3] przy ulicy Świętojerskiej 16[4].
Rys historyczny
[edytuj | edytuj kod]Naczelna Rada Adwokacka została wybrana po raz pierwszy w marcu 1919 na podstawie dekretu Naczelnika Państwa w przedmiocie statutu tymczasowego Palestry Państwa Polskiego[5]. Pierwszym jej prezesem został adwokat Cezary Ponikowski. W tym czasie ukonstytuowały się także pierwsze rady adwokackie w Warszawie i Lublinie. Wspomniany dekret obowiązywał początkowo tylko na terytorium dawnego Królestwa Kongresowego, a od 1922 także na pozostałych ziemiach byłego zaboru rosyjskiego, które weszły w skład II Rzeczypospolitej. Pełne scalenie przepisów i ujednolicenie ustroju adwokatury polskiej na obszarze II RP nastąpiło po dziesięciu latach na podstawie obowiązującego od 1 listopada 1932 rozporządzenia Prezydenta RP[6].
Istnienie Naczelnej Rady Adwokackiej przewidywały także powojenne ustawy kształtujące ustrój adwokatury polskiej, w tym również prawo o adwokaturze z 1982.
Przy Naczelnej Radzie Adwokackiej utworzono Muzeum Adwokatury Polskiej. NRA wydaje miesięcznik „Palestra – Pismo Adwokatury Polskiej”.
Organizacja i funkcje
[edytuj | edytuj kod]Naczelną Radę Adwokacką tworzą prezes NRA, adwokaci wybrani przez Krajowy Zjazd Adwokatury oraz dziekani okręgowych rad adwokackich[7].
Naczelna Rada Adwokacka raz do roku składa Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej sprawozdanie z działalności adwokatury wraz z informacjami problemowymi[8], określa zasięg terytorialny izb adwokackich[9], zwołuje Krajowy Zjazd Adwokatury[10]. Do zakresu jej działania należą również m.in. reprezentowanie adwokatury, uchylanie sprzecznych z prawem uchwał, nadzór nad działalnością Prezydium NRA, nad działalnością okręgowych rad adwokackich oraz nad kształceniem aplikantów przez te rady, jak również funkcje związane z postępowaniami dyscyplinarnymi[11].
Prezesi NRA
[edytuj | edytuj kod]- Cezary Ponikowski (1919–1920)
- Henryk Konic (1920–1921)
- Cezary Ponikowski (1921–1922)
- Cezary Ponikowski (1922–1923)
- Henryk Konic (1923–1924)
- Cezary Ponikowski (1924–1925)
- Cezary Ponikowski (1925–1926)
- Henryk Konic (1926–1927)
- Bolesław Bielawski (1927–1928)
- Cezary Ponikowski (1928–1929)
- Henryk Konic (1929–1930)
- Bolesław Bielawski (1930–1931)
- Henryk Konic (1931–1932)
- Henryk Konic (1932–1932)
- Franciszek Paschalski (1932–1935)
- Ludwik Domański (1935–1939)
- Bolesław Bielawski (1941–1945, Tajna Naczelna Rada Adwokacka)
- Michał Kulczycki (1946–1951)
- Edward Grabowski (1951–1956)
- Michał Kulczycki (1956–1959)
- Franciszek Sadurski (1959–1964)
- Stanisław Godlewski (1964–1972)
- Zdzisław Czeszejko-Sochacki (1972–1981)
- Kazimierz Buchała (1981–1983)
- Maria Budzanowska (1983–1986)
- Kazimierz Łojewski (1986–1989)
- Maciej Bednarkiewicz (1989–1995)
- Czesław Jaworski (1995–2001)
- Stanisław Rymar (2001–2007)
- Joanna Agacka-Indecka (2007–2010)
- Andrzej Zwara (2010–2016)
- Jacek Trela (2016–2021)[12]
- Przemysław Rosati (od 2021)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Art. 9 ust. 1 prawa o adwokaturze
- ↑ Art. 10 prawa o adwokaturze
- ↑ Art. 57 ust. 2 prawa o adwokaturze
- ↑ Kontakt. nra.pl. [dostęp 2021-05-10].
- ↑ Dekret Naczelnika Państwa z dnia 23 grudnia 1918 r. w przedmiocie statutu tymczasowego Palestry Państwa Polskiego (Dz.U. z 1918 r. nr 22, poz. 75)
- ↑ Rozporządzenie Prezydenta RP z 7 października 1932 r. – Prawo o ustroju adwokatury (Dz.U. z 1932 r. nr 86, poz. 733)
- ↑ Art. 57 ust. 1 prawa o adwokaturze
- ↑ Art. 13 prawa o adwokaturze
- ↑ Art. 38 prawa o adwokaturze
- ↑ Art. 55 ust. 1 prawa o adwokaturze
- ↑ Art. 58 prawa o adwokaturze
- ↑ „Chce być adwokatem wszystkich adwokatów”. tvn24.pl, 26 listopada 2016. [dostęp 2016-11-27].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Adam Redzik, Tomasz J. Kotliński, Historia adwokatury, „Palestra”, Warszawa 2012, s. 199.
- Adam Redzik, Szkic o dziejach adwokatury polskiej, „Palestra” nr 11–12/2008.
- Ustawa z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz.U. z 2024 r. poz. 1564).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Biuletyn Informacji Publicznej Naczelnej Rady Adwokackiej. [dostęp 2021-05-13].
- Naczelna Rada Adwokacka. nra.pl. [dostęp 2021-05-13].
- Adwokatura Polska. adwokatura.pl. [dostęp 2021-05-13].
- Jak rodził się nowoczesny samorząd adwokacki. rp.pl, 24 grudnia 2013. [dostęp 2014-01-14].